Gezonde voeding voor paarden

Wat is gezonde voeding voor paarden?

Een paard (500kg) heeft minstens

+10kg hooi nodig per dag, training uitgesloten.

De vertering begint wanneer voedsel in de mond van het paard komt. Het paard kauwt en vermindert de grootte van de voerdeeltjes en mengt het met speeksel om het spijsverteringsproces te beginnen. Amylase, een enzym in het speeksel, begint het proces van het afbreken van koolhydraten. Speeksel helpt voedsel ook soepel door de slokdarm te reizen, de vier meter lange buis die naar de maag van het paard leidt.
De maag van het paard is de kleinste eenheid van het spijsverteringskanaal met een capaciteit van ongeveer 7-15 liter, bestaande uit ongeveer 10% van het totale volume van het spijsverteringskanaal van het paard. Vanwege de kleine capaciteit worden kleinere, frequente maaltijden aanbevolen. Een grote graanmaaltijd kan echter de maag overvullen, wat uitzetting, ongemak en tekenen van koliek veroorzaakt.
Lange periodes zonder eten kunnen ook problemen veroorzaken omdat de maag maagzuur blijft afscheiden, zelfs als het leeg is. Zonder de bufferfunctie van speeksel, dat alleen wordt geproduceerd terwijl het paard kauwt, kunnen spijsverteringsvloeistoffen ulceratie van maagweefsel veroorzaken. Hoewel er op deze locatie weinig opname van voedingsstoffen is, begint de vertering van eiwitten in de maag door de werking van pepsine en zoutzuur.

De dunne, de blinde en de dikke darm van het paard:

De dunne darm: Dit buisachtige orgaan kan 22 meter lang worden en voedsel heeft meestal 1 tot 8 uur nodig om van het ene uiteinde naar het andere te gaan. Verschillende spijsverteringsenzymen breken eiwitten, vetten en koolhydraten af, waardoor voedingsstoffen door het bloed kunnen worden opgenomen. De samenstelling van dit enzymmengsel verandert als reactie op dieetaanpassingen, met enkele dagen nodig om de aanpassing gewoon te worden. Plotselinge variaties in het type of de hoeveelheid voer kunnen resulteren in een minder dan optimale voerafbraak, waardoor het paard niet het maximale voordeel haalt uit wat er is gegeten.
De blinde darm: Bacteriën, protozoa en schimmels in het caecum (blinde darm) helpen bij de fermentatie van voedingsvezels en produceren vluchtige vetzuren, een belangrijke energiebron. Het proces geeft ook voldoende warmte af om het paard comfortabel warm te houden bij koud weer. Caecale microben synthetiseren vitamine K en het complex van B-vitamines. Overtollig zetmeel dat niet in de dunne darm wordt verteerd, versnelt de caecale fermentatie.

OPGELET: Overtollig zetmeel dat niet in de dunne darm wordt verteerd, versnelt de caecale fermentatie. Dit veroorzaakt overproductie van gas en melkzuur en er kan ernstig buikklachten ontstaan. Veranderingen in de pH verstoren de microbiële balans in het caecum, wat leidt tot de productie en absorptie van toxines, en het resultaat is vaak laminitis.
De dikke darm: Voornamelijk een plaats van vloeistofabsorptie, de dikke darm kan ook een bron van koliekpijn zijn als materiaal niet meer vrij beweegt. De dikke darm maakt twee strakke plooien of bochten waar de inhoud soms wordt beïnvloed, wat leidt tot een opeenhoping van gas en mogelijk verdraaiing. Voedsel beweegt langzaam door de achterhand en voltooit de doorvoer in ongeveer twee dagen. Onder normale omstandigheden worden onverteerbare delen van het voer als mest uit het lichaam doorgegeven. (Bron: Equine Science - Iowa State University & Kentucky Equine research)

Als eigenaar kies jij het beste voer voor je paard:

Het gebit van je paard: Om er zeker van te zijn dat je paard goed kan kauwen, plan je een of twee keer per jaar tandheelkundige controles om eventuele gekartelde randen glad te strijken en ervoor te zorgen dat de tanden van het paard goed zijn uitgelijnd. Alle paarden moeten een constante toevoer van schoon water hebben.
Voeding voor je paard: Blijf dicht bij een natuurlijk voedingspatroon door het paard zo continu mogelijk hooi te laten eten en op regelmatige basis te laten grazen (gras voor paarden, afhankelijk van het seizoen en de gezondheidstoestand van je paard). In plaats van één grote maaltijd aan te bieden, splits je dagelijkse krachtvoer (indien nodig) rantsoenen in twee of meer kleine voedingen van minder dan 1,5 kg per maaltijd aangepast aan de trainingsbehoefte van je paard.
Gras voor paarden: Monitor de consumptie van vers gras, vooral voor paarden die na lange periodes van stilstand in de wei worden uitgezet. Introduceer geleidelijk nieuwe voeders door een handvol van het nieuwe ingrediënt in gewoon voer te mengen en bij elke opeenvolgende maaltijd met kleine hoeveelheden toe te nemen totdat de volledige hoeveelheid is gegeven. Breng op dezelfde manier veranderingen aan in hooi en de graastijd in de weide. Deze methode stelt de darm in staat om zich langzaam aan te passen aan het gewijzigde dieet, een proces dat ongeveer 7 tot 10 dagen zou moeten duren.
Stress (fysiek en mentaal): Doe er alles aan om te voorkomen dat de balans van micro-organismen in de spijsvertering wordt verstoord. Elke verandering - beschimmeld voer of hooi, schemavariaties, reizen, stress, ontworming, ziekte, gebruik van antibiotica - kan een bedreiging vormen voor de spijsverteringsgezondheid, dus deze veranderingen moeten worden geminimaliseerd of langzaam worden aangebracht, zodat de spijsverteringsorganen de kans hebben om zich aan te passen.
Het dagelijks voeren van je paard: Bouw het rantsoen van het paard rond hoogwaardig ruwvoer (getest) en voeg alleen geconcentreerde voeders toe als dat nodig is om te voldoen aan de eisen van reproductie, groei of prestaties. Zorg voor een constante toevoer van water. Volg een regelmatig schema van wormbesmetting onderzoeken, tandheelkundige zorg en lichaamsbeweging. Zorgvuldig beheer zal een lange weg gaan in de richting van het vermijden van spijsverteringsproblemen. (Bron: Equine Science - Iowa State University & Kentucky Equine research)